Ludzie przeciwko ludziom — Jacek Santorski

Przeczytałem ostatnio kolejną książkę. W tym wpisie dzielę się informacjami, które w niej znalazłem oraz które wdrożyłem w swoim życiu. Staram się z każdej książki wdrażać minimum jedną rzecz.

Wdrożyłem:

1. Przekładanie współpracy i osiągania wspólnych celów ponad własne ego.
2. Wkładanie więcej serca w każdą wykonywaną przeze mnie pracę.

Notatki:

Książka opowiada o rozwoju człowieka. W ogromnym skrócie porusza kolejne kroki będące warunkiem osobistego rozwoju:

1. Niezależność i autonomia — odcięcie się od wszystkiego (rodzina, używki, zachcianki) i bycie samodecydującym człowiekiem. Być niezależnym, ale jednocześnie połączonym z innymi i z nimi współpracować.
2. Bycie sobą — poznanie swoich wartości, słabości i talentów oraz określenie swoich granic. Należy jednak pamiętać, że inni też mają swoje granice. Należy je tolerować. Swoje wartości należy realizować, a nie tylko mieć. Przykład określonej granicy: Zdenerwowany klient rzuca: Pracują tutaj sami złodzieje. My możemy zapytać: Czy to pana opinia? Jak pan do niej doszedł? Przykład odpowiedzialności: Wkurzony prezes wezwał do siebie kierownika, który popełnił błąd. Miał on przyjść ze swoim przełożonym. Przyszedł jednak sam. Na pytanie, dlaczego przyszedł sam, odpowiedział: Ja jestem swoim szefem, ja biorę całą odpowiedzialność za to, co źle zrobiłem.
3. Poprawianie siebie i otoczenia — skupienie się na: zwiększeniu dyscypliny, braniu odpowiedzialności za swoje życie, poprawianiu samoorganizacji. Należy wziąć życie w swoje ręce, a nie czekać na to, co przyniesie los. Warto też rozwijać swoje umiejętności komunikacyjne.
4. Maksymalizacja i zarządzanie energią — ciągłe doskonalenie się, głównie w obszarze zarządzania swoją energią. Dyscyplina pozwala nam optymalnie wykorzystywać naszą energię, np. warto mieć i znać rytuały pobudzające ją, przywracające, regenerujące. Należy nauczyć się odrzucać działania zabierające energię i niedające nam żadnych korzyści. Wykonywanie pracy z sercem oraz wybór ścieżki wojownika dają siłę i poczucie sensu w życiu. Często marnujemy energię na mówienie, co byśmy zrobili, zamiast po prostu zrobić to.
5. Zjednoczenie — poczucie jedności i akceptacji ze sobą, naturą, siłą wyższą. Modlitwa i medytacja pozwala doświadczyć jedności z sobą samym (i może z czymś większym) – w naszych mózgach wydzielają się wtedy hormony, które dają poczucie lekkości i siły, wewnętrznej mocy, łagodzące ból i zmniejszające lęk.

W pracy liczy się tylko rezultat.

Alpinista koncentruje się w danej chwili tylko na jednym kroku, który ma do zrobienia. Po zdobyciu szczytu idzie dalej — zdobyć kolejny szczyt. Musimy bardziej się skoncentrować i zdyscyplinować. Żyć jak wojownik, jak sportowiec (chociażby emerytowany).

Dobrze jest stawiać sobie pozornie mało ambitne zadania zgodne z naszą strategią, które można zrobić w miesiąc. Potem można zrobić kolejne zadanie. Innym podejściem jest określenie BHAG-u (wielkiego, włochatego, ambitnego celu – https://karolbocian.pl/blog/2020/04/14/od-celu-do-wyniku-sila-mechanizmow-katalitycznych-w-biznesie-j-collins/) i oddanie się temu zadaniu w całości. Jest to jednak dużo trudniejsze od pierwszej opcji.

Słowa

Myśli i słowa są bardzo ważne. Nie mów toksycznych rzeczy i nie miej złych myśli. Za pomocą słów nie tylko opisujemy świat, ale również go tworzymy. Słowa to ogromne narzędzie.

Jim Collins — Od dobrego do wielkiego — w rozwoju osobistym

Jacek Santorski użył odkryć Jima Collinsa dotyczących przemiany dobrych firm w wielkie do zbudowania porad do rozwoju osobistego:

Zdyscyplinowani ludzie:

1. Pokora i determinacja — Być pokornym, zdeterminowanym, pełnym wiary w siebie, unikającym drogi na skróty, ciężko pracującym, walczącym z wrogą rzeczywistością, uczącym się na własnych błędach i przyznającym się do nich. W oknie widzącym odpowiedzialnych za sukces, a w lustrze za porażkę (ale bez przesady).
2. Najlepsza drużyna — Dobierać najpierw odpowiednich ludzi, uczyć się z nimi współżyć i współpracować, odrzucać jałowe kontakty.

Zdyscyplinowane myślenie:

1. Pozytywne myślenie — Przyjmować do wiadomości brutalne fakty, podejmować wyzwania, realnie patrzeć na teraźniejszość, ale pozytywnie na przyszłość.
2. Zasada jeża — robić tylko to, co: możemy robić najlepiej na świecie (bardzo dobrze), jest naszą pasją i może przynieść nam korzyści ekonomiczne. Wszystko inne należy odrzucać, aby nie trwonić energii i talentu. Warto jest mieć listę rzeczy do zrobienia i listę do odrzucania, a także listę rzeczy dających nam energię oraz odbierających.

Zdyscyplinowane działanie:

1. Koło zamachowe — Budować naturalną dyscyplinę i koncentrować się na kroku do zrobienia, ciągle realizować swoją strategię. Wprowadzać zmiany małymi krokami, a nie poprzez rewolucję.
2. Technologiczne turbodoławanie — Zmieniać swoje życie poprzez wdrażanie odpowiednich metod i ciągły rozwój siebie i otoczenia. Wdrażać to, co pomaga osiągnąć cele, a nie dlatego, że jest teraz modne i fajne.

Technika rozmowy: Schody do nieba

1. Empatia — należy wczuć się w drugą osobę i spróbować się do niej dostosować. Jest to wyraz empatii i naszego zainteresowania rozmówcą oraz umiejętności dobrego słuchania.
2. Przedstawienie intencji — ujawnij swoje intencje i uzgodnij reguły rozmowy lub współdziałania. Jest to wyraz szacunku dla naszego czasu i przejaw otwartego okazania naszych wartości, potrzeb i zamiarów.
3. Dążenie do dialogu — dąż do dialogu. Wywieraj wpływ, jeśli cel jest uczciwy, ale czujesz się bezradny w próbie otwartego porozumienia. Sterowanie rozmową nie oznacza, że jesteśmy manipulantami, lecz że maksymalizujemy nasz dialog. Możesz skorzystać z zasad perswazji, np. zaangażowania, odniesienia się do doświadczeń rozmówcy, autorytetu, dowodu społecznego, kontrastu, niedosytu / niedostępności, spójności z deklaracjami, wzajemności, sympatii, powszechności. Jeszcze lepiej działa zastosowanie paradoksalnych zasad perswazji, np. ktoś ma pretensje, to pytamy o szczegóły tych pretensji albo chcemy kogoś wciągnąć do współpracy, prosimy o drobną konsultację.
4. Weryfikacja — sprawdź, czy ustalenia rozumiecie tak samo. Jest to wyrazy chęci pomocy, aby rozmowa przyniosła pozytywne efekty, a nie jakieś nieporozumienia.
5. Pomost do przyszłości — zakończ dobrze dialog, robiąc fundament do kolejnego dialogu. Jest to wyraz autentycznej wiary w dobre rezultaty tego spotkania.

Technika ścieżki wojownika w zakresie zarządzania energią w gniewie

1. Uświadomienie sobie uczucia gniewu oraz jego przyczyny. Można spojrzeć na siebie i sytuacje z boku.
2. Wyciszenie — można zamknąć oczy, zrobić kilka głębokich wdechów, wyjść do łazienki.
3. Rozluźnienie i spowolnienie — można mówić, oddychać i mrugać wolniej.
4. Empatia — należy spróbować wczuć się w drugą osobę.
5. Reakcja — teraz trzeba wybrać odpowiednią odpowiedź, już na spokojnie.

Wszystkie posty związane z książkowymi wdrożeniami:

[catlist name=”ksiazkowe-wdrozenia” pagination=yes orderby=date order=asc author=no numberposts=100]

Źródła

Obraz główny

• https://www.pexels.com/photo/crowd-reflection-color-toy-1679618/

Obrazy

• https://www.pexels.com/photo/man-wearing-military-uniform-and-walking-through-woods-1927974/

Materiały

• Ludzie przeciwko ludziom — Jacek Santorski

Linki oznaczone (*) są linkami afiliacyjnymi. Jeżeli uważasz, że czerpiesz korzyści z mojej pracy, to kup coś korzystając z powyższego linku. Sprawi to, że dostanę prowizję z afiliacji.